تقديم به حضرت اباالفضل عليه السّلام
بسم الله الرّحمن الرّحيم

آغاز كردم شعر خود را با اباالفضل
اذن ورودم در غزل شد يا اباالفضل

هرمشكلي از ديدِ من سهل است تا هست
مشكل گشاي مردم دنيا اباالفضل

مثـل خدا ، مثـل محمّد ، مثـل حيدر
بي نقص، بي مانند، بي همتا اباالفضل
 
اين پرچم و اين مجلس و اين شور و مستي
برپاست ، وقتي هست پابرجا اباالفضل

با اين مراعات نظير، اهل نجاتيم
كشتي حسين و ساحل دريا اباالفضل

تو كيستي كه با وجود دو امامش
هستي كفيل زينب كبريٰ اباالفضل

مجنون خجل گرديد و ليلي شرمگين شد
روزي كه كردي عشق رامعنا اباالفضل

اي پرچم نام بلندت در دو عالم
بالاتر از بالاتر از بالا اباالفضل

رزقِ حقيقي ، گريه كردن بر حسين است
مفتاح اين روزي ست ذكرِ يا اباالفضل

ذكر توسّلهاي من در خلوت اين است
"لا كاشفَ الكربِ الحُسَين،اِلّا اباالفضل"

ديروز از آب روان راحت گذشتي
تا آبروداري كني فردا اباالفضل

ضرب المَثَل شد تا ابد طرز سُجودت
بر خاك پايِ حضرت زهرا، اباالفضل

با رفتنِ اين گونه ات اي مستِ بي دَست
يك قوم را انداختي از پا اباالفضل

در شام با رأس تو رأس شاه مي گفت:
ديدي علمداري زينب را اباالفضل ؟

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: